WCZESNY WIEK SZKOLNY (6-12 ROK ŻYCIA)

W wieku 6 lat większość dzieci zaczyna chodzić do klasy zerowej i swoboda związana z pobytem w przedszkolu zostaje zastąpiona przez coraz więcej ograniczeń i obowiązków. Zarówno nauka w klasie, jak i uprawianie zorganizowanych sportów pozwalają na intelektualny, fizyczny oraz psychiczny rozwój dziecka. Wiele dzieci nawiązuje bliskie przyjaźnie, zwykle z osobami tej samej płci. Dziecko zaczyna się uczyć czytać i pisać; w przypadku znacznych trudności z nauką w szkole możliwe jest przeprowadzenie badań pod kątem zaburzeń rozwojowych, takich jak zaburzenia koncentracji uwagi, lub swoistych zaburzeń zdolności uczenia się, takich jak dysleksja.

Po rozpoczęciu nauki w szkole dziecko będzie narażone na kontakt z ospą wietrzną oraz innymi chorobami zakaźnymi. W tym okresie zaczynają, zwykle bezboleśnie, wypadać zęby mleczne. Na początku drugiej dekady życia dziecko ma już na ogół wszystkie zęby stałe, z wyjątkiem „zębów mądrości” (ósemek). Co 6 miesięcy konieczna jest wizyta kontrolna u stomatologa, a jeżeli zęby nie rosną prosto, może być wskazana konsultacja ortodonty, który zaproponuje odpowiednie zabiegi korekcyjne.

U niektórych dzieci w wieku od 3 do 9 lat występują silne, nawracające bóle „wzrostowe” rąk i nóg. W większości przypadków bóle te pojawiają się wieczorem i utrzymują się przez kilka godzin, ale nie stanowią poważnego problemu zdrowotnego. Dzieci mogą również uskarżać się na nawracające bóle głowy lub brzucha. W miarę jak dziecko staje się coraz bardziej niezależne i żądne przygód, wzrasta prawdopodobieństwo przypadkowego zranienia. Aby zminimalizować to ryzyko, należy nauczyć dziecko bezpiecznego przechodzenia przez ulicę i jazdy na rowerze, pływania, a także zapinania pasów bezpieczeństwa podczas jazdy samochodem. Należy poinstruować dziecko, że noże, broń i narzędzia nie są zabawkami i nie wolno ich dotykać bez nadzoru rodziców.

Należy również wyjaśnić dziecku zagrożenia związane z kontaktami z nieznajomymi osobami, różnice pomiędzy „dobrym” a „niedobrym” dotykaniem, kiedy należy powiedzieć „nie”, a także podjąć inne środki ostrożności przed potencjalnym wykorzystywaniem seksualnym dzieci.

U większości dziewczynek dojrzewanie rozpoczyna się wkrótce po ukończeniu 10. roku życia, natomiast u większości chłopców – wkrótce po ukończeniu 11. roku życia. Wczesne objawy dojrzewania u dziewczynek obejmują wzrost włosów łonowych, rozwój piersi oraz zauważalne przyśpieszenie rozwoju fizycznego. Do wczesnych objawów dojrzewania u chłopców należą: powiększanie się jąder i członka oraz pojawienie się włosów łonowych. Rok lub dwa lata później chłopcy zaczynają szybko rosnąć i przybierać na wadze, jeżeli objawy dojrzewania pojawiają się u dziecka, które nie skończyło jeszcze 8 lat, należy skontaktować się z lekarzem, Mimo iż przyczyną przedwczesnego dojrzewania może być po prostu zbyt szybki rozwój układu gruczołów dokrewnych, rozsądnie jest przeprowadzić badania w kierunku innych potencjalnych schorzeń. Zawsze należy pamiętać o tym, że dzieci, które zaczynają dojrzewać fizycznie, wciąż jeszcze są dziećmi z emocjonalnego oraz umysłowego punktu widzenia i dlatego należy je jako takie traktować.