Sta jezelf toe de pijn van het verlies van je man tot het einde toe te verdragen. Dan vind je je spirituele balans terug en kun je weer van het leven genieten.
"De gesprekken met mijn dochter hebben me geholpen"
– Twee jaar geleden stierf mijn man plotseling aan een hartaanval. Eerst kon ik zijn dood niet geloven. Herhaalde ik keer op keer: "Het is onmogelijk, dat mijn Janek er niet is. " In trance had ik te maken met begrafenisformaliteiten met de kinderen, Ik was een feest aan het voorbereiden voor het gezin. Pas toen iedereen naar huis ging, en ik was alleen, wanhoop kwam. Alle apparatuur in het appartement, elke handeling herinnerde me aan mijn man. Ik kon mezelf niet beheersen. Ik huilde letterlijk constant. Toen begon ik me steeds meer boos te voelen. Het is moeilijk te geloven, maar ik koesterde een wrok tegen het lot, aan haar man, dat hij me in de steek had gelaten, en zelfs voor God. ik was overtuigd, dat mijn leven is geëindigd, en niets goeds wacht mij meer.
Ik heb het huis alleen achtergelaten op de begraafplaats. Ik wilde niet uitgaan met mijn vrienden, omdat ik van ze heb gehoord: "Niet huilen, je moet weer tot leven komen. " En ik voelde, dat ik mijn spijt nog niet heb uitgeschreeuwd. Ik kon dit alleen doen in het bijzijn van mijn dochter. Toen we het over mijn man hadden, Ik herinnerde me goede tijden met haar, wat ik met hem heb meegemaakt, ik voelde, dat mijn wanhoop verandert in verdriet.
En tenslotte – heel onverwacht – vrede en bereidheid om te handelen kwamen terug. Ik voelde me weer, dat ik leef: Ik hernieuwde contacten met mijn vrienden, Ik stopte met het dragen van alleen zwart, Ik ging voor mezelf op zoek naar nieuwe activiteiten. Ik heb zelfs een onbetaalde baan aangenomen bij een stichting voor gehandicapten. En daar ontmoette ik Karol, de weduwnaar. We zijn verbonden door echt warme en aanhankelijke gevoelens. We gaan samen wandelen, Ik nodig hem uit bij mij thuis voor zondagse diners. Hierdoor voelen we ons geen van beiden eenzaam. ik weet, dat mijn man niets uit mijn geheugen zal wissen, ik ben zo blij, dat ik weer een man aan mijn zijde heb.