“Mijn kleinzoon ontwikkelde zich vanaf het begin met een zekere vertraging, maar er deden zich problemen voor toen ik begon te leren. Hij herhaalde het eerste leerjaar. Onderzoek in het psychologische en pedagogische begeleidingscentrum toonde een lichte verstandelijke handicap aan. Het kind moet van school veranderen. Wat kan hem op volwassen leeftijd te wachten staan? Is het nodig om van school te veranderen? ?”
De moeilijkheden van het kind deden zich voor toen hij begon te leren, waarvoor abstract en oorzaak-gevolg-denken nodig was. Het ging zijn mogelijkheden te boven. Als de jongen zijn plichten niet aankan, en de school voor het volgende jaar zou voor hem slechts een bron van mislukkingen en stress zijn die tot emotionele stoornissen zou leiden, deze verlaging van de eisen ten opzichte daarvan is volkomen gerechtvaardigd. Buitengewoon onderwijs wordt ook gegeven op post-basisschoolniveau en bereidt zich voor op werk in een specifiek beroep. Daarom heeft de kleindochter een volledige kans om op volwassen leeftijd een onafhankelijk persoon te zijn. Het heeft waarschijnlijk alleen hulp nodig in nieuwe situaties, moeilijk b.v.. economisch. Eerdere mislukkingen, verminderde kritiek, de daarmee gepaard gaande gevoeligheid voor ongewenste omgevingsinvloeden kan extra risico's opleveren. Daarom zullen warme emotionele banden met zijn familie belangrijk zijn voor de verdere ontwikkeling van de jongen, de zorg en acceptatie van haar leden.